Wspomnienie o Teresie Kasprzyckiej-Guttman

Wspomnienie o Teresie Kasprzyckiej-Guttman
Była autorką 79 prac naukowych, 7 patentów i 2 ekspertyz. Jej praca badawcza o pulsatorze elektrodynamicznym została zakwalifikowane na Światową Wystawę Osiągnięć Nauki Expo. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką ZNP

Teresa Helena Kasprzycka-Guttman urodziła się 19 grudnia 1935r. w Porębie (wtedy woj. krakowskie), jako jedenasta z dwanaściorga dzieci Jana Kasprzyckiego i jego żony Wiktorii z d. Kosińskiej.
Rodzice Teresy poznali się w Stanach Zjednoczonych, dokąd wyemigrowali „za chlebem”. Ojciec Teresy - Jan wyjeżdżał do USA dwukrotnie. Po powrocie z pierwszego pobytu zbudował dom w Porębie, na roli zwanej Synkówka. Ten dom, ulokowany na zupełnym odludziu, stał się w czasie okupacji jednym ze schronień dla rodziny żydowskiego dentysty Gross-Postawy z Myślenic.
Mimo braku komunikacji między Porębą a Myślenicami, Teresa uczęszczała do LO w Myślenicach, które ukończyła w 1953 roku. Droga z Synkówki do myślenickiego liceum to ok. 8 kilometrów, czyli 2 godziny marszu, głównie leśnymi ścieżkami.
Pilną i zdolną uczennicę wspierał dyrektor LO Stanisław Ziarkiewicz. Zachęcił ją do studiów na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po latach Teresa swojemu opiekunowi funduje nagrobek ze skromnym napisem „Wdzięczna Teresa”.
Całe dorosłe życie poświęciła mozolnej pracy, osiągając, mimo trudnej sytuacji materialnej, wszystkie stopnie awansu naukowego. Pracę magisterską obroniła z wynikiem bardzo dobrym 7 lipca 1958r. Stopień doktora nauk chemicznych został jej nadany 24 października 1966r. Doktora habilitowanego otrzymała 29 czerwca 1977r. Tytuł naukowy profesora Prezydent RP Lech Wałęsa wręczył jej 28 lutego 1995r.
W latach 2000-2009 organizowała i kierowała Pracownią Mikroskopii w Narodowym Instytucie Leków, w której realizowano szereg prac z biochemii i genetyki. Specjalność naukowa prof. Teresy Kasprzyckiej-Guttman określana była jako chemia (termodynamika roztworów, termochemia). Na Wydziale Chemii UW pracowała na stanowiskach - zaczynając od asystenta, przez adiunkta, kierownika katedry po profesora zwyczajnego.
Staże naukowe odbyła na uniwersytetach w Kanadzie, Londynie, Madrycie i Metzu (Francja). Współpracowała z uniwersytetami w Kanadzie, Izraelu, Holandii, Japonii, Sankt Petersburgu, Londynie, w Arkansas i Pensylwanii w Stanach Zjednoczonych oraz z szwedzkim Komitetem Noblowskim w dziedzinie fizyki i chemii. Uczestniczyła w konferencjach naukowych w Hiszpanii, Anglii, Niemczech, USA, Portugalii, Szwecji i Nowej Zelandii.
Jest autorką 79 prac naukowych, książek i podręczników, 7 patentów i 2 ekspertyz. Pośród wielu prac badawczych urządzenie pulsatora elektrodynamicznego zostało zakwalifikowane przez Komisję Badań Naukowych na Światową Wystawę Osiągnięć Nauki Expo 93. Była promotorką 62 prac magisterskich i 7 doktorskich. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką ZNP.

Ważną rolę w jej życiu odgrywała rodzina: mąż, syn, wnuki bliźniaki, a także działka i opieka nad bezdomnymi zwierzętami. Pomagała matce, rodzeństwu i wielu ludziom, wspierając materialnie i duchowo. Wierzyła, że dobro wyświadczone zawsze się zwróci. Była osobą wierzącą, która w nauce znajdowała dowody na istnienie Boga.

Zmarła 9 grudnia 2009r. Spoczywa na Cmentarzu Powązkowskim w kwaterze 284 w Warszawie.

spisała bratanica Anna Kasprzycka