Jan Biela z nagrodą Gaździny Podhala

Po raz XXIV w Ludźmierzu został rozstrzygnięty organizowany przez oddział Związku Podhalan w Ludźmierzu ogólnopolski Konkurs Poezji Religijnej im. ks. prof. Józefa Tischnera. Tegorocznym laureatem został Jan Biela z Myślenic

To już tradycja, że w noc poprzedzającą święto Matki Boskiej Zielnej, na ołtarzu polowym przy Ogrodzie Różańcowym przy Sanktuarium w Ludźmierzu spotykają się na rozstrzygnięciu konkursu poeci z całej Polski, których łączy twórczość religijna. Do dziś wielu jego uczestników, a niektórzy z nich biorą w nim udział od wielu lat, wspomina spotkania z ks. Tischnerem, właśnie tu, w Ludźmierzu.

W tym roku pracom jury przewodniczyła Wanda Czubernatowa, znana i ceniona poetka podhalańska, dobra znajoma ks. prof. Tischnera, a pomagali jej: ks. Jerzy Filek kustosz i proboszcz ludźmierskiego Sanktuarium, Maria Łaś, Anna Mlekodaj, Maciej Pinkwart, Wanda Szado Kudasikowa. Jury oceniło prawie 430 utworów, kilkuset autorów. Konkurs odbywał się w dwóch kategoriach językowych: literackiej i gwarowej.

W kategorii wierszy pisanych językiem literackim pierwszej nagrody nie przyznano, natomiast druga otrzymał myśleniczanin Jan Biela. Nagrodzone wiersze zostały wykonane przez autorów i opublikowane w pokonkursowym książkowym almanachu. Rozdanie nagród miało szczególnie barwną oprawę, towarzyszącą corocznemu i największemu na podhalańskiej ziemi odpustowi w Ludźmierskim Sanktuarium.

Sylwetki laureatów, którzy przedstawiali swoje wiersze, prezentowała Stanisława Staszel-Trebunia, a nagrodzonym gratulowali podhalańscy samorządowcy Władysław Tylka i Grzegorz Watycha. Miłym akcentem konkursu było wręczenie medalu dla zasłużonych powiatu nowotarskiego Ewie Iwulskiej, prezes Związku Podhalan w Ludźmierzu, która od początku zawiaduje konkursem. Organizatorami konkursu są Oddział Związku Podhalan w Ludźmierzu i Sanktuarium Matki Bożej Ludźmierskiej.

Jan Biela urodził się w Myślenicach. Z wykształcenia magister nauk chemicznych, inżynier, z zamiłowania poeta i rzeźbiarz. Ukończył LO im. T. Kościuszki w Myślenicach oraz Wydział Chemiczny Politechniki Krakowskiej. Jest współautorem patentu U.Pat. R.P. 156668 (pasta polerska). Jako poeta debiutował w „ITD.” w 1977r. Autor licznych publikacji - wierszy i recenzji w prasie codziennej i w czasopismach m.in.: „Czas Krakowski”, „Gazeta Wyborcza”, „Nowe Książki”, „Życie Literackie”, „Miesięcznik Literacki”, „Kultura”, „Radar”, „Nowy Wyraz”, „Tygodnik Kulturalny”, „Poezja”, „Gość Niedzielny”, „Tygodnik Powszechny”, „Przegląd Powszechny”, „Więź”. Jest poetą wyróżnionym w trzeciej edycji Warszawskiego Konkursu Poetyckiego im. x. Józefa Baki, Wielokrotnie nagradzany w konkursach literackich m. in. w Starachowicach Konkurs im. Leopolda Staffa. Okazjonalnie wykonuje prace rzeźbiarskie w drewnie. Obecnie mieszka w Myślenicach.

O poezji Jana Bieli Wojciech Wencel pisał: „W swoich konceptualnych wierszach, niekiedy nawiązujących do polskich lingwistów, odsłania wartość tradycyjnej metafizyki, która jest dziś kwestionowana zarówno przez spadkobierców Oświecenia, jak i zwolenników dekonstrukcji.”

Nagrodzony wiersz Jana Bieli:

Cud - próba racjonalizacji

W pogoni za życiem
codziennie uciekam
przed śmiercią często
przekraczam prawa
i dopuszczalne prędkości

sam nie wiem dlaczego
wtedy bez ważnego powodu
zwolniłem na chwilę
nieco hamując czas
kiedy tuż przed maską nieomal
ocierając się o przedni zderzak
i prawie nie dotykając nogami asfaltu
niespodziewanie przebiegło szosę
stadko trzech albo czterech saren

pomyślałem - cud
że Anioł Stróż
miał mnie w opiece
albo któryś ze świętych
opiekunów podróżników…
wzniosłem oczy ku niebu
a Pan Bóg na to:
„gdybyś jechał szybciej
sarny przebiegły by szosę za tobą
- jak dotąd to zwykle bywało”
ale nigdy tego nie widziałem
we wstecznym lusterku